سرنگ یکبار مصرف 5 میلی لیتر تی جی مد

سرنگ چیست؟

کلمه "سرنگ" از واژه یونانی "syrinx" به معنای لوله یا تیوب گرفته شده و در فارسی به همان صورت "سرنگ" شناخته می‌شود. سرنگ وسیله‌ای است که از یک لوله استوانه‌ای تشکیل شده و داخل آن پیستونی قرار دارد. با کشیدن پیستون به عقب، مایع، گاز یا هوا وارد لوله می‌شود و با فشار دادن پیستون، از همان مسیر خارج می‌شود. البته تزریق هوا به داخل رگ‌ها بسیار خطرناک است و می‌تواند باعث ایجاد آمبولی هوا و در نهایت مرگ شود. اولین سرنگ‌ها در قرن اول میلادی ساخته شدند که در ابتدا بسیار ساده بودند، ولی به مرور زمان توسط دانشمندان تکامل یافتند و به شکل امروزی درآمدند.

بدنه سرنگ از پلاستیک یا شیشه شفاف ساخته می‌شود و روی آن درجه‌بندی‌هایی وجود دارد که حجم مایع را بر حسب سی‌سی یا میلی‌لیتر نشان می‌دهد. شفافیت بدنه سرنگ به ما امکان می‌دهد تا به راحتی محتویات داخل آن را ببینیم. در گذشته سرنگ‌های شیشه‌ای ساخته می‌شدند که قابل استریل و استفاده مجدد بودند، اما امروزه سرنگ‌ها اغلب پلاستیکی و یکبار مصرف هستند.

اجزای هر سرنگ 

قسمت اصلی سرنگ، همان استوانه یا مخزن آن است که محل قرارگیری مایعات تزریقی می‌باشد. در داخل این بدنه استوانه‌ای، پیستونی (که به آن Plunger گفته می‌شود) قرار دارد که به راحتی به داخل و خارج حرکت می‌کند. در سر این پیستون یک قطعه لاستیکی نفوذناپذیر قرار دارد که با بدنه سرنگ در تماس است و از نشتی مایع هنگام تزریق جلوگیری می‌کند.

قسمت خروجی سرنگ، که به آن "hub" گفته می‌شود، محل اتصال سرسوزن است. این قسمت خروجی می‌تواند به دو نوع باشد:

1. Luer-Slip (ساده): در این حالت، نوک سرنگ با فشار وارد سرسوزن می‌شود و به آسانی جدا می‌گردد.
2. Luer-Lock (پیچی): در این نوع، سر سرنگ به شکل پیچی بوده و سرسوزن باید با چرخش در آن محکم شود. این طراحی باعث می‌شود که سرسوزن به خوبی در جای خود قرار بگیرد و حین تزریق جدا نشود.

انواع سرنگ ها از نظر حجم

واحد اندازه‌گیری حجم در سرنگ‌ها "سی‌سی" است. حجم‌های متداول سرنگ‌ها شامل 0.5، 1، 1.5، 2، 2.5، 5، 20، 30 و 50 سی‌سی هستند. هر حجم برای نوع خاصی از تزریق مناسب است. برای مثال، سرنگ‌های با حجم 2 تا 3 میلی‌لیتر برای تزریق‌های زیرپوستی و عضلانی مناسب هستند، در حالی که استفاده از سرنگ‌های بزرگ‌تر ممکن است موجب ناراحتی بیمار شود.

کوچک‌ ترین سرنگ، سرنگ انسولین است که حجم آن 1 سی‌سی بوده و درجه‌بندی آن بر حسب 0.1 سی‌سی است. همچنین، سرنگ‌های بزرگ‌تر تا حجم 100 سی‌سی نیز وجود دارند که در کاربردهای مختلف به کار می‌روند. یکی از این سرنگ‌ها، "سرنگ سرموشکی" یا "سرنگ موشکی" است که برای تغذیه از طریق لوله معده، شستشوی مثانه با سوند فولی، و خروج مایعات از بدن استفاده می‌شود. این سرنگ‌ها دارای قطر سرسوزن بزرگ‌تری هستند که این فرآیندها را آسان‌تر می‌کند.

سرنگ ها عموما به دو دسته ی سرنگ های معمولی و سرنگ های خاص تقسیم بندی می شوند. سرنگ های معمولی را می توان چندین بار استفاده کرد. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی استفاده از این سرنگ ها معمول نیست چون استفاده ی مجدد از سرنگ و سرسوزن ها بطور غیر بهداشتی باعث انتقال انواع بیماری ها، به ویژه بیماری های خطرناکی مثل هپاتیت و ایدز می شوند. امروزه در بیشتر بیمارستان ها از سرنگ های پلاستیکی یک بار مصرف استفاده می شود تا خطرات ناشی از استفاده مجدد از سرنگ ها کاهش یابد. این نوع قیمت پایین تری نیز نسبت به نوع شیشه ای دارند، نوع شیشه ای باید قبل از مصرف استریل شود و هزینه بالایی دارد. نوع دیگری نیز سرنگ های فلزی می باشند که جهت شست و شوی گوش از آن استفاده می شود.

انواع سرنگ‌ های هیپودرمیک (Hypodermic) 2.5 تا 3 میلی لیتری به طور معمول به صورت بسته بندی با سوزن متصل به آن وجود دارند برخی وقت ها ممکن است بر حسب نیاز شماره سوزن را تغییر دهیم. سرنگ‌های هیپودرمیک دو نوع مقیاس اندازه گیری را در طول سرنگ دارند. یکی از این مقیاس‌ها بر اساس «minims» و دیگری بر اساس میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیز به ده قسمت تقسیم می‌شود.

انواع سر سرنگ ها

سرنگ ها براساس نوع سرشان به ۴ دسته تقسیم بندی می شوند:

• سرپیچ دار
• اسلیپ با شیب ۶ درصد
• خارج از مرکز
• کاتتری

از میان این چهار نوع، سرنگ‌های سرپیچ‌دار و اسلیپ پرکاربردترین هستند.

سرسوزن

سرسوزن، که در زبان انگلیسی به آن "Hypodermic needle" گفته می‌شود، یک سوزن توخالی است که به سرنگ متصل می‌شود و از آن برای تزریق به بافت‌های بدن یا کشیدن مایعات و خون از بدن استفاده می‌شود. سرسوزن از دو بخش پلاستیکی و فلزی تشکیل شده است. بخش پلاستیکی به سرنگ وصل می‌شود و بخش فلزی از جنس استیل ضد زنگ و توخالی است. نوک سرسوزن که به آن "bevel" گفته می‌شود، باید تیز و برنده باشد تا بتواند به راحتی از پوست عبور کند و وارد بدن شود. سرسوزن‌ها دارای سه نوع نوک هستند: نوک تیز بلند، نوک تیز کوتاه، و نوک غیرتیز. برخی از سرسوزن‌ها از فولاد جراحی ساخته می‌شوند، در حالی که کاتترهای سیاهرگی معمولاً از پلاستیک هستند.
طول سرسوزن‌ها بر اساس قطر داخلی‌شان متغیر است، و قطر آن‌ها در انتخاب نوع مناسب بسیار اهمیت دارد. رایج‌ترین سایز سرسوزن شماره ۲۱ است که برای تزریقات عمومی استفاده می‌شود. سرسوزن‌های سایز ۱۶ و ۱۷ معمولاً برای تزریق خون به کار می‌روند. برای تزریقات عضلانی از سوزن‌های شماره ۲۰ تا ۲۳ استفاده می‌شود که انتخاب سایز مناسب آن‌ها به غلظت ماده تزریقی بستگی دارد. برای تزریق‌های زیرجلدی از سوزن‌های با قطر کمتر استفاده می‌شود، و برای تزریق‌های داخل جلدی سوزن‌های بسیار ریز، مانند سوزن شماره ۱۶، به کار می‌روند.

همچنین، نوع دیگری از سرسوزن‌ها به نام "blunt tip" وجود دارد که نوک کند دارند و برای کارهایی مانند چسب‌کاری یا اعمال لوبریکانت استفاده می‌شوند.

هر سوزن شامل سه قسمت می باشد:

1. قسمتی که سرنگ به سوزن متصل می شود و hub نام دارد.
2. تنه ی سوزن یا  shaft
3. نوک سوزن یا  bevel

هر سوزن دارای سه ویژگی مشخص می باشد:

1.  نوک تیز سوزن
2. طول تنه ی سوزن
3.  شماره ی سوزن يا قطر آن

سوزن‌های با نوک تیز کوتاه‌تر، بیشتر برای تزریقات سیاهرگی استفاده می‌شوند. در مقابل، سوزن‌های با نوک تیز بلندتر که تیزتر نیز هستند، در تزریقات زیرجلدی و عضلانی کاربرد دارند و ناراحتی و درد کمتری برای بیمار ایجاد می‌کنند. بیشتر سوزن‌هایی که استفاده می‌شوند، طولی معادل 1.5 اینچ دارند. انتخاب نوع سوزن بر اساس اندازه و وزن بیمار و نوع بافتی که قرار است تزریق در آن انجام شود، صورت می‌گیرد.

برای کودکان و افرادی با وزن کم، از سوزن‌های کوتاه‌تر استفاده می‌شود. در مقابل، سوزن‌های بلندتر (معمولاً بین 1 تا 1.5 اینچ) برای تزریقات عضلانی به کار می‌روند، و سوزن‌های کوتاه‌تر برای تزریقات زیرجلدی مناسب هستند. انتخاب نوع سوزن نیز بر اساس قطر سوزن، که با شماره آن مشخص می‌شود، و غلظت مایعی که قرار است تزریق شود، تعیین می‌گردد.

سوزن‌های با شماره 16 برای تزریق خون و فرآورده‌های خونی مناسب هستند. دلیل استفاده از سوزن‌های درشت‌تر در این موارد، این است که به گلبول‌های قرمز آسیب کمتری وارد می‌شود و فرآیند تزریق به‌طور مؤثرتری انجام می‌گیرد.

نگهداری

• بهترین شرایط نگهداری 10 تا 40 درجه سانتی گراد
• در جای خشک و خنک نگهداری شود
• با دقت حمل کنید
• در صورت باز بودن بسته بندی از مصرف خودداری شود

بینه یک کلیک تا سلامتی 

مجله سلامت بینه