درمان سرطان بیضه

حدود 95 درصد از همه مردان مبتلا به سرطان بیضه در صورت درمان، سلامت خود را به دست می آورند. هر چه زودتر بیماری تشخیص داده شود و درمان شروع شود، وضعیت سلامت بیمار بهتر خواهد بود. درمان سرطان بیضه ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا ترکیبی باشد.

عمل جراحی ارکیکتومی

Orchiectomy معمولا اولین خط درمان است. برای جلوگیری از گسترش تومور، بخشی از بیضه از طریق جراحی خارج می شود. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان شروع شود ، ممکن است عمل جراحی تنها درمان مورد نیاز باشد. بیمار بیهوشی عمومی دریافت می کند. برش کوچک در کشاله ران ایجاد می شود و بیضه از طریق برش برداشته می شود و بیمار چند روز در بیمارستان بستری می ماند. در صورتی که بعد از عمل جراحی فرد یک بیضه سالم داشته باشد، مشکلی برای زندگی جنسی و تولید مثل او به وجود نخواهد آمد. اگر بعد از عمل، بیمار بیضه نداشته باشد، او نابارور خواهد بود. مردانی که می خواهند روزی صاحب فرزند شوند باید قبل از عمل جراحی اسپرم خود را اهدا کند( قبل از اینکه بیضه یا بیضه ها برداشته شوند بعضی از اسپرم ها در یک بانک اسپرم نگهداری می شوند) دیگر درمان های سرطان بیضه، از جمله رادیوتراپی و شیمی درمانی، می تواند بر باروری طولانی مدت بیمار مبتلا به سرطان تاثیر بگذارد.  

جراحی گره لنفاوی

اگر سرطان به گره های لنفاوی رسیده باشد، باید از جراحی برداشته شود. این معمولا شامل گره های لنفاوی در شکم و قفسه سینه می شود. گاهی اوقات جراحی گره لنفاوی ممکن است منجر به ناباروری شود.  

پرتو درمانی

پرتودرمانی شامل استفاده از پرتوهای اشعه ایکس با انرژی بالا یا ذرات (تابش) برای از بین بردن سلول های سرطانی باشد. پرتودرمانی با آسیب رساندن به DNA درون سلول- های تومور، از بین بردن توانایی آنها برای تکثیر، کار خود را انجام می دهد. بیماران مبتلا به سرطان بیضه به طور معمول نیاز به رادیوتراپی و جراحی دارند. پرتودرمانی برای پیشگیری از عود سرطان استفاده می شود. پرتودرمانی ممکن است عوارض جانبی موقت زیر را ایجاد کند:  

• خستگی
• حساسیت
• سفتی ماهیچه
• سفتی مفصلی
• از دست دادن اشتها
• حالت تهوع

شیمی درمانی

شیمی درمانی استفاده از مواد شیمیایی (دارو) برای از بین بردن سلول های سرطانی است. شیمی درمانی معمولا برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته بیضه، که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است مورد استفاده قرار می گیرد. درمان به صورت خوراکی (قرص به صورت دهانی) یا تزریق انجام می شود. از آنجایی که شیمی درمانی هم سلول- های سرطانی و هم سلول های غیر سرطانی را تحت تاثیر قرار می دهد ، بیمار ممکن است عوارض جانبی موقت زیر را تجربه کند:

تشخیص

• حالت تهوع
• استفراغ
• ریزش مو
• زخم های دهان
• خستگی
• ضعف

چند راه برای تشخیص سرطان بیضه وجود دارد.

آزمایش خون

این آزمایش  سطوح نشانگرهای تومور مانند آلفا فتوپروتئین (AFP)، گونادوتروپین کوریونی (HCG) و لاکتات دهیدروژناز ( LDH)  را اندازه گیری می کند. با این حال ممکن است که آزمایش خون با وجود سرطان بیضه حالت نرمال را نشان دهد.

سونوگرافی

اولتراسوند اسکروتوم می تواند وجود و همچنین اندازه تومور را نشان دهد.

بیوپسی بافتی

یک نمونه کوچک از بافت از ناحیه هدف در بیضه گرفته شده و تحت یک میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد تا تعیین کند که توده بدخیم (سرطانی) یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشد.

انواع سرطان بیضه

هنگامی که پزشک نوع سرطان بیضه بیمار را مشخص کرد ، می توانند یک طرح درمان را پیش بینی کند و درمان را نیز شروع کند. دو نوع اصلی سرطان بیضه وجود دارد:   1. سرطان بیضه سمینوما: مربوط به سلول های سینوما می باشد و در تمامی گروه های سنی ممکن است اتفاق بیفتد. 2. سرطان بیضه غیر سینموما: شامل انواع مختلف سلول های سرطانی می باشد و در سنین جوان تر در فرد اتفاق می افتد و با سرعت بیشتری گسترش پیدا می کند. تولید اسپرم در سلول های بنیادی به صورت غیربالغ صورت می گیرد. در مورد دلیل اختلال در این سلول های بنیادی آگاهی دقیقی وجود ندارد ولی معمولا هردونوع سرطانی سلولی در این بیماران دیده می شود و پزشک از روش غیر سینوماتیک برای درمان بیمار استفاده می کند.

مراحل سرطان

پس از انجام تمام آزمایشات مربوطه، پزشک می تواند درمان را شروع کند. این اطلاعات به تعیین نحوه استفاده از درمان کمک می کند. مرحله I: سرطان تنها در بیضه است و گسترش نیافته است. مرحلهII: سرطان به گره های لنفاوی شکمی رسیده است. مرحله III: سرطان بیشتر به سایر قسمت های بدن شامل ریه ها، کبد، مغز و استخوان ها گسترش یافته است.

خود آزمونی

بهترین زمان برای معاینه شخصی در زمان صاف بودن پوست بیضه می باشد که معمولا بعد از حمام رفتن زمان مناسبی است. به آرامی اسکروتوم را در کف هر دو دست نگه دارید. در مقابل آینه ایستاده و برای هر گونه تورم روی پوست اسکروتوم نگاه کنید. ابتدا اندازه و وزن بیضه ها را احساس کنید. با انگشتان دستتان بیضه را لمس کنید و هرگونه تورم عیر طبیعی را بررسی کنید. برخی از مردان یکی از بیضه هایشان کمتر از دیگری آویزان است. برخی دیگر هم یکی از بیضه هایشان از دیگری بزرگتر است که طبیعی می باشد. سعی کنید هرگونه افزایش قابل توجهی در اندازه یا وزن بیضه ها را تشخیص دهید. هر بیضه را به صورت جداگانه معاینه کنید. انگشتان دست را زیر بیضه، در حالی که انگشت شستتان در بالای آن قرار دارد قرار دهید. بیضه را به آرامی میان انگشتان خود قرار دهید. باید صاف، بیضی شکل و تا حدودی ثابت باشد. هیچ تورم نباید وجود داشته باشد. بالا و پشت هر بیضه باید یک قسمت لوله مانند که در آن اسپرم ذخیره شده است، به عنوان epididymis وجود داشته باشد، که ممکن است کمی منحصر به فرد باشد. این طبیعی است که احساس ناراحتی کنید.

پیشگیری

پیشگیری از اغلب موارد سرطان بیضه امکان پذیر نیست، زیرا علل به طور عمده ناشناخته است. بسیاری از مردان مبتلا به سرطان بیضه هیچ فاکتور خطر شناخته شده ای ندارند.

بینه، یک کلیک تا سلامتی