بیماری پارکینسون را بیش تر بشناسیم (2)

چه کسانی به پارکینسون مبتلا می شوند؟

متوسط سن ابتلا به پارکینسون 62 سالگی است ولی افراد بالای 60 سال فقط 2-4% در خطر ابتلا هستند. وجود بیمار پارکینسونی در اعضای خانواده اندکی خطر ابتلا را در باقی اعضا افزایش می دهد. احتمال ابتلا مردان به پارکینسون بیش تر از زنان است.

چه چیزی موجب پارکینسون می شود؟

ناحیه کوچکی از ساقه مغز به نام substantia nigra مسئول کنترل حرکات است. در پارکینسون سلول های این ناحیه تولید دوپامین (ماده شیمیایی که در ارتباطات سلول های عصبی کمک کننده است) را متوقف می کند. از آن جایی که نورون های تولیدکننده دوپامین از بین رفته اند، مغز پیام های ضروری در مورد نحوه و زمان حرکات را دریافت نمی کند.

مراحل بیماری:

پارکینسون در طول زمان پیشرفت می کند و تغییرات در مغز ادامه می یابد. پزشک پیشرفت بیماری را با ارزیابی دقیقی از علائم مشخص می کند. مقیاس، ارزیابی نظم روانی و عملکردی، رفتار و روحیه، فعالیت های روزمره و حرکت است. تشخیص اینکه بیمار در چه مرحله ای قرار دارد در درمان بهتر کمک می کند.

درمان:

لوودوپا دارویی است که موجب تولید دوپامین در مغز می شود. این دارو از سال 1970 استفاده می- شود و هنوز موثرترین داروی پارکینسون است. این دارو برادیکینزی و سفتی را کاهش می دهد و کمک می کند فرد راحت تر حرکت کند.این دارو با رژیم غذایی با پروتئین بالا نباید مصرف شود.این دارو به طور کلی با کربیدوپا ترکیب می شود تا موجب تهوع و استفراغ نشود. دیگر عوارض جانبی شامل خواب آلودگی است.

تحریک عمیق مغزی

الکترودها در مغز کاشته می شود. پالس های الکتریکی مغز را تحریک می کنند و برادیکینزی، لرزش و سفتی را کاهش می دهد. البته این کار پیشرفت بیماری را متوقف نمی کند و همه افراد برای این جراحی مناسب نیستند.

رژیم غذایی مناسب:

وجود کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوان ها در رژیم غذایی اهمیت دارد. اگرچه پروتئین می تواند با لوودوپا تداخل داشته باشد، می توانید با خوردن دارو نیم ساعت قبل از صرف غذا از این مشکل اجتناب کنید. اگر حالت تهوع دارید داروهای خود را با زنجبیل مصرف کنید. یک رژیم غذایی سرشار از فیبر با مایعات زیاد می تواند از یبوست جلوگیری کند.

نقش سم توکسین زیست محیطی:

آفت کش ها ریسک ابتلا به پارکینسون را افزایش می دهد. بعضی افراد به صورت ژنتیکی بیشتر نسبت به این اثرات حساسند. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.  

ورزش کردن:

ورزش به مغز کمک می کند تا از دوپامین به صورت موثرتری استفاده کند. هم چنین هماهنگی، تعادل، راه رفتن و لرزش را بهبود می بخشد. برای تاثیر بهتر شما باید به صورت مداوم و تا حد توان شدید ورزش کنید. ترجیحا 3-4 بار در هفته به مدت 1 ساعت. نشان داده شده است کار روی تردمیل یا دوچرخه سودمند است. تای چای و یوگا می تواند به تعادل و انعطاف پذیری کمک کند.

زندگی با پارکینسون:

پارکینسون بسیاری از جنبه های زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد ولی با دارو و تغییر در زندگی همچنان می توانید فعال باقی بمانید. داروها می توانند به شما در مقابله با اختلالات روانی مثل افسردگی و اضطراب کمک کند. یک درمانگر حرفه ای ایمنی خانه را ارزیابی می کند. ممکن است نیاز باشد چیزهایی که روی آن سر می خورید را حذف کرده و دستگیره های بیش تری در حمام اضافه کنید. گفتاردرمانی می تواند به حل مشکلات بلعیدن و حرف زدن کمک کند.

بینه، یک کلیک تا سلامتی